Wtedy Jesus powiedział do Żydów: „Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę a prawda was wyzwoli”. [J 8, 31-32]
Chyba każdy dąży w swoim życiu do odkrycia prawdziwej wolności ducha. Tyle jest czynników, które ograniczają tę wolność – nasze lęki, próby przedstawiania siebie innym w taki sposób, by spełnić oczekiwania innych, frustracje, które pojawiają się, gdy nie uda nam się zrealizować naszych planów. James Joyce scharakteryzował kiedyś jednego ze swoich bohaterów jako człowieka „zawsze żyjącego z dala od samego siebie”. Można powiedzieć, że to bycie daleko samego siebie, to choroba naszych czasów.
Tymczasem Chrystus przychodzi właśnie po to, aby nauczyć nas wolności bycia sobą i wolności odnalezienia samego siebie. I przypomina, że najpełniej możemy odnaleźć siebie w Nim i przez Niego. Medytacja jest droga odnajdywania siebie i odnajdywania prawdziwej duchowej wolności, gdyż jest droga prowadząca do naszego serca. To droga wiodąca do głębi naszego jestestwa, gdzie po prostu możemy być – bez konieczności dostosowania się do wymagań innych, bez przepraszania dlaczego jesteśmy tacy jacy jesteśmy i dlaczego myśli limy to, co myślimy. Medytacja do droga do radości z daru swojego istnienia, jaki podarował nam Bóg. Wolność, której uczy nas Jezus to nie tylko wolność od czegoś, ale to także wolność dla.. Jest to wolność dla Boga, dla Jego działania, wolność, która potrafi powiedzieć bez zastrzeżeń TAK dla Bożego działania w nas i TAK dla sposobu w jaki Bóg chce nas prowadzić do wolności.
Medytacja jest właśnie wejściem w to doświadczenie bycia wolnym dla Boga, z którego wyrasta nasza prawdziwa wolność. Medytacja to nic innego jak znajdywanie schronienia w Bogu, w Jego miłości w Jego sposobie widzenia nas samych, który stając się naszym udziałem uczy nas także spoglądać działać z perspektywy wolności w jaką wyposażył nas Bóg.