Medytacja uczy nas życia skupionego wiernie i w sposób zdyscyplinowany wokół modlitwy. Jest to droga, która prowadzi do doświadczenia działania Ducha Świętego. W medytacji uczymy się naturalnie otwierać nasze serca na łaskę, tak jak kwiat otwiera się naturalnie na słońce. Medytacja uczy nas ponadto, że w działanie Ducha Świętego musimy zaangażować całe nasze serce, jeżeli chcemy odpowiedzieć na zaproszenie do wypłynięcia na głębię , co się rozumie przez porzucenie naszej powierzchowności. Ta zdolność przeżywania głębi naszego życia charakteryzuje tych, których życie jest naprawdę zanurzone w Bogu.

Doświadczenie medytacji jest pierwszym krokiem do tego, aby nauczyć się otwartości na działanie Boga w naszym życiu i naturalnie wynikającej z niej chęci odpowiedzi, która staje się potrzebą naszego serca, wypełnionego przez dar łaski. Z medytacji z kolei zdolność ta przenosi się na całe nasze życie, także na nasze najbardziej prozaiczne zajęcia, bo one także w życiu chrześcijanina są przecież zanurzone w Bożej obecności. Kiedy się to dokona łatwiej nam będzie dostrzegać przejawy działania Bożej laski w zwykłych, codziennych doświadczeniach naszego życia, również tam, gdzie dotąd ich nie dostrzegaliśmy.

Jest to doświadczenie bardzo wyzwalające, bo pozwalające się przekonać, że Boża łaska rzeczywiście jest strumieniem, który nieustannie przepływa przez nasze życie i mocą na której rzeczywiście mogę się oprzeć  bardziej i bezpieczniej niż na własnym ja.